The winding road

Het vertrek uit de Grand Canyon gaf een heel dubbel gevoel voor mij. Aan de ene kant was het enorm gaaf en heb ik te weinig tijd daar kunnen doorbrengen. Aan de andere kant vond ik het niet erg om weg te gaan op de plek waar die schouder uit de kom ging. Ik mag van geluk spreken dat die schouder gebeurde na de helikoptervlucht en niet ervoor!

Van de Grand Canyon naar Lake Havasu, nouja, dat scheen ergens in de buurt te liggen. We hadden blijkbaar voorbij het meer gereden. De camping was oke en lag aan de Colarado rivier. 3 keer raden wat er gedaan werd met 35°C! Ik kan je vertellen dat zwemmen met 1 hand nog best lastig is. De gids had pizza gehaald, en het was maar net genoeg hoor. Hij blijft het lastig vinden om onze eetlust in te schatten, en helaas voor ons onderschat hij dat. Onder de sterren geslapen, en s'nachts bleef het °32C, dus onwijs zweten.

De helse rit stond op het programma, richting LA. Eerst wel even Joshua Park bezoeken. Het is een heel apart park, maar het viel ietwat tegen in mijn ogen. Ik heb nog wel een Joshua Tree gekocht, eens kijken of we die thuis kunnen laten groeien.

En dan rijd je Los Angeles, LA, of de City of Angels in. Het was helaas geen van mijn ervaringen. Ik vond LA een grote en stinkende rotstad waar ik me verschrikkelijk onveilig voelde. Het voelde alsof ik een groot neon bord boven me had waar teksten als 'easy target' en 'perfect your pickpockiting skills here' op stonden.
Het hotel lag ook nog eens klote en dan krijg je dat ik wat dingen van LA heb gezien en me verder vrij rustig gehouden heb. Het OV in LA was heel onhandig. Daar kunnen ze wat

Na LA werd het echter weer leuk, via de Pacific Highway richting San Francisco. Een onwijs mooie weg die langs de Pacifc slingert en fantastische uitzichten geeft. Deze weg is een aanrader als je de tijd hebt.
De 1e dag was richting Santa Barbara, en ook op de pier van Santa Barabara rond gehangen. En dat gaf een uurtje entertainment kan ik je vertellen! Aan het einde van de pier mag gevist worden. En ik kwam daar aan en ik zag wat groots zwemmen, bleek een zeehond te zijn. Die pier is de Mcdrive voor zeehonden. Of ze halen de vis van de lijn af als visser die niet snel genoeg binnen halen of ze pakken de vis als deze wordt teruggegooid. En ze kijken je ook aan voordat de vis wordt teruggegooid 'he! Ik lust wel wat!' Dit ging de hele middag door en was gewoon leuk om te zien.

Dag 2 was naar Big Sur, op deze dag de meest fantastische uitzichten en zeeolifanten. Die lagen heerlijk relaxt op het strand, en waren een beetje aan het chillen.
Na het opzetten van het kamp richting het strand gereden voor de sunset en daar een walvis gezien. Ik zal die walvis maar Moby noemen. We hebben geen idee wat voor soort Moby was, maar het was wel gaaf om te zien.

Waar ik wel van baal is van die medijnen. Die maken mij onwijs slaperig en ff slapen tussen fotomomenten is helaas iets te vaak voorgekomen.
De laatste kampeernacht komt er ook aan, ik hoop stiekem dat ik de laatste nacht onder de sterren kan slapen. Is erg relaxend en gaaf om op die manier te slapen.

Ik heb voor m'n pa al een souvenir gescoord, voor anderen niet. Als er verzoekjes zijn dan deze aub doorgeven, ik kan hier zo snel ook niet alles bedenken :)